Vaak weten mensen het van zichzelf, niet altijd. Soms hebben ze er last van zonder dat ze het doorhebben. Ik heb het over pleasen, ook wel getypeerd als De Pleaser. De term heeft best een negatieve bijklank want pleasen zou je als zwak, onderdanig en hielenlikkerig kunnen zien. Niets is minder waar. Pleasers houden de wereld en gezinnen draaiende. Het zijn mensen die gevoelig zijn en ongelukkigheid bij anderen niet aan kunnen gluren, daar iets aan moeten doen. Ze managen, regelen, ruimen op, sorteren voor en geven aandacht waar nodig.
In de TA (Transactionele Analyse) wordt gesproken over scripts.
Een van de scripts is die van de pleaser, vrijvertaald De Doe-genoegen. Dat heeft een iets minder negatieve connotatie. Zelf heb ik het liever over mijn ‘bordercollie-natuur’. Pleasen, voor de ander zorgen, zit in ons bloed, het is een succesvolle aanpassing die, ingegeven door aanleg, zich verder specialiseert sinds de kindertijd. Je wordt er ontzettend goed in. Als type bordercollie ben ik mij bewust van de stemmingen en behoeften van anderen. Ik cirkel er als het ware omheen. Het liefste wil ik dat everybody always happy is. Pas dan kan ik ontspannen, dan kom ik aan mijzelf toe.
Alcohol hielp daar bij. Ik kon achterover zakken en de buitenwereld afschermen: hè hè, nu ik …. Het lullige is dat alcohol je uiteindelijk verder van huis brengt. Je gaat met alcohol juist bij jezelf vandaan. Je verlaat jezelf, je power en potentie. De meeste boost-gesprekken die ik heb gaan hierover. Hoe kun je bij jezelf komen en blijven als je voelsprieten zo gevoelig zijn?
Hoe kun je de werkelijke kwaliteit van de boldercollie-natuur vorm geven?
Om te beginnen neem je een besluit: waar, wanneer, hoe lang ga je tijd en ruimte voor jezelf inrichten. Dat hoeven geen uren te zijn, 5 minuten per dag kan ook. Dat ga je bespreken met je gezinsleden want je hebt hun medewerking nodig. Vervolgens is het aan jou en jouw discipline om je daar aan te houden.
Dan komt het belangrijkste en moeilijkste werk: je gaat het vermogen ontwikkelen om de schuring in, en het knarsen van, je hart te voelen en te verduren. Je springt niet op als je naam geroepen wordt, je gaat dat ene boek, stekkertje, jasje pas zoeken als jouw me-time om is, de ander moet wachten. Je bent er even niet. Dát uithoudingsvermogen trainen, dat ontwikkelen is de grootste kunst. Levenskunst.
Het helpt als je een plek hebt waar je de deur achter je dicht kunt trekken. Die heb ik zelf sinds een paar weken ook. Bovenaan mijn to-do-list? Een kunstwerk.
Met de letters G O A W A Y .
Ruimhartig
Als jij opgeladen en gevoed bent kun je er ook weer helemaal en met een ruim hart voor de ander zijn. Dan is de boldercollie-natuur geen straf maar een gift.
Want het zijn echt superbeestjes, die border collies, geen twijfel over mogelijk.
Comments